การจากลาสำหรับฉันคือน้ำตา (Tear)
ซึมขึ้นมาที่ขอบตาโดยไม่รู้ตัว
ถ้อยคำที่ไม่กล้าพูดออกมาพรั่งพรู
เยื่อใยคล้อยอยู่บนใบหน้าฉัน
ช่วงหนึ่งแกคือดวงใจ
แต่ตอนนี้แกเปลี่ยนไปเป็นเบียร์รสขมฝาด
กระทั่งกับสายลมที่เฉียดผ่าน
ก็พลอยหัวใจที่ดร่างพร้อยเพราะความจงชังตนต้องว่างเปล่า
Ay เมื่อละครตบตาของฉันจบลง
การจากลาที่หวนมาจนได้คือราคาที่ฉันต้องจ่าย Uh
หากใครสักคนย้อนเวลาให้ได้
ฉันจะจริงใจกว่านี้สักนิดได้ไหมนะ Uh
ทั้งใบหน้าว่างเปล่าของฉันที่ฉันรู้จักดี
ทั้งเพื่อนเก่าในตัวฉันที่น่ารังเกียจเดียดฉันท์
แกจะยังรักฉันด้วยรอยยิ้มที่เคยมีให้กันได้ไหม
เลิกพร่ำบอกว่าตลอดไป ตลอดไปเสียที
มีเริ่มก็ต้องมีจบอยู่ดี ฉันไม่อยากฟัง
ไอ้ที่ว่าโคตรใช่หรือไอ้คำปลอบโยนมากมาย ฉันไม่อยากฟัง
ฉันมันกลัวก็เท่านั้น
เพราะบางทีที่เคยรักแกก็เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นเลย
แม้จะสายไป แต่จะบอกให้รู้ไว้
ว่าแกได้จริงใจกับฉัน มีแต่แกละที่เคยรักฉัน
ขออีกที
* You’re my tear
You’re my, you’re my tear (yeah)
You’re my tear
You’re my, you’re my tear (yeah)
You’re my tear
You’re my, you’re my tear (yeah)
What more can I say?
You’re my tear
** เคยก้าวเดินไปยังที่เดียวกันแท้ ๆ
แต่ที่แห่งนี้ดันเป็นปลายทางของเราเสียได้
ทั้งที่เราเคยเอ่ยถึงคำว่าตลอดไป
แต่เรากลับทำร้ายกันและกัน
เคยเฝ้าฝันเรื่องเดียวกันแท้
สุดท้ายฝันนั้นกลับเป็นแค่ฝันไป
หัวใจถูกฉีกเป็นเสี่ยง ๆ
เผา ๆ ไปเสียยังดีกว่า
ให้ไม่เหลืออะไรทั้งนั้น
ทั้งความเจ็บช้ำและเยื่อใย
*
Yeah การจากลาสำหรับฉันคือ T.E.A.R
ก็อะไร ๆ อย่างน้ำตามันคือเรื่องฟุ้งเฟ้อ
ไม่มีหรอกการจากลาที่สวยงาม เริ่มใหม่เสียเถอะ
Woo ใจเย็น ๆ น่า ค่อย ๆ คว้านหัวใจฉันออกมานะ (woo)
นั่นละ ๆ เหยียบย่ำลงไปบนเศษเสี้ยวที่กลายเป็นเสี่ยง ๆ (ay)
ให้ไม่เหลือเยื่อใยพรรค์นั้นอีกต่อไป
เผาหัวใจกะรุ่งกะริ่งของฉันให้เป็นเถ้าถ่าน
อย่างนั้นละ ก็อยู่ตรงนั้นแล้วนี่นา ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ
ไม่ใช่จุดจบที่แกอยากได้นักหนาหรือไง
ไม่ต้องรีรออะไร เอาให้ตาย ๆ กันไปเลย
Ay, yeah yeah burn it
Ay, yeah yeah yeah burn it
Ay, yeah yeah yeah burn it
ให้ไม่เหลือกระทั่งเถ้าถ่าน
นี่ละตัวแกจริง ๆ นี่ละตัวจริงของฉัน
มองเห็นจุดจบละ ไม่เหลือแม้แต่ความเกลียดชัง
ลืมตาตื่นจากฝันที่เคยหอมหวาน
นี่ละตัวแกจริง ๆ นี่ละตัวจริงของฉัน
**, *
เรารู้ดีอยู่แก่ใจว่าควรพูดอะไร
ทั้งที่มีคำตอบเอาไว้แท้
แต่ก็ตอบยากอยู่ดี
ทำไมน้ำตามันถึงไหล
(Woo!) ทำไมใจมันขาดสะบั้น
การจากลาสำหรับฉันล้วนมีแต่ช่วงเวลาเหล่านั้น (Flashback)
ช่วงเวลาที่ฉันเอ่ยปาก
ช่วงเวลาที่โฟกัสของเราไม่ตรงกัน
ช่วงเวลาที่ทุกสิ่งอย่างไม่ปลอดภัย
ได้มาสองพยางค์ให้กับจุดจบของเรา (= จากลา)
รู้งี้จะไม่เสียน้ำตา (Tear) รู้งี้จะไม่ฉีก (Tear) มันให้ขาดสะบั้น
ฉันไม่กล้าพูดหรอก
ฉันคงจะติดอยู่กับการจาลาที่ไม่มีวันรักษาหาย
แกคือจุดเริ่มต้นและจุดจบของฉัน คือเท่านั้นละ
การพบเจอและจากลาที่เคยผ่าน คือทั้งหมดแล้วในชีวิตฉัน
และแต่นี้ไปความกลัวจะวนเวียนซ้ำ ๆ
จากน้ำตา (Tear) และใจที่ขาดสะบั้น (Tear) เพราะแกไง
แปลและเรียบเรียงเป็นภาษาไทยโดย CANDYCLOVER
ทาง CANDYCLOVER มีความยินดีหากผู้อ่านเล็งเห็นประโยชน์ของคอนเทนต์นี้ และต้องการนำไปประกอบเอกสารหรือสื่อทางการศึกษา เผยแพร่ต่อบนโซเชียลมีเดีย รวมถึงนำไปผลิตของที่ระลึก เช่น Giveaway สำหรับแจกฟรี มิใช่การจัดจำหน่าย
หากต้องการนำข้อมูลไปใช้อ้างอิง กรุณาติดต่อทางอีเมลล์ bts.candyclover@gmail.com และรอการตอบกลับที่ระบุว่าอนุญาตแล้วเท่านั้น ยกเว้นกรณีการนำข้อมูลที่ “แปล เรียบเรียง หรือจัดทำโดย CANDYCLOVER” ไปรีโพสต์ ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข นำไปใช้ในเชิงพาณิชย์ รีโพสต์บนแฟนเพจ เว็บไซต์ หรือเว็บบอร์ด ที่มิใช่แพลตฟอร์มของ CANDYCLOVER พร้อมใส่เครดิตเองโดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาต รวมถึงนำไปเป็นคอนเทนต์ทางสื่อโทรทัศน์ หรือกระทำการใด ๆ ก็ตามที่เข้าข่ายแอบอ้างผลงาน หากพบเห็นจะดำเนินคดีทางกฎหมายให้ถึงที่สุด
หากท่านชื่นชอบคอนเทนต์ที่ CANDYCLOVER นำเสนอ สามารถให้การสนับสนุนพวกเราได้ง่าย ๆ เพียง 1.) ไม่สนับสนุนแอคเคาต์ที่แอบอ้างข้อมูลที่แปลโดย CANDYCLOVER 2.) รีพอร์ตแอคเคาต์ดังกล่าวผ่านระบบของแพลตฟอร์มที่ท่านพบเห็นโพสต์ที่เข้าข่าย โดยเลือกหัวข้อ “ละเมิดลิขสิทธิ์” ขอบคุณค่ะ
